Opvoedingsstijlen
De manier waarop een kind opgevoed wordt heeft een grote impact op het welzijn en welbevinden van het kind. Een opvoedingsstijl kan ook beïnvloed worden door de thuissituatie. Meestal gaan kinderen de opvoedingsmethode van de ouders overnemen. Dit is meestal onbewust. Over het algemeen zijn er vier grote opvoedingsstijlen bekend, elk met hun eigen kenmerken maar ook gevolgen.
Democratische opvoedingsstijl
De democratische opvoedingsstijl geeft vooral aandacht voor de acceptatie en de eigenheid van het kind. Er is duidelijke en regelmatige communicatie tussen ouders en kind. De vastgelegde regels worden altijd in samenspraak met de kinderen opgelegd. Er is sprake van een vertrouwelijke band.
Deze opvoedingsstijl creëert een warme, verbonden gezinsband waarin ouders en kinderen veel tijd met elkaar spenderen. Het gezin is harmonisch en voelt zich veilig bij elkaar. Deze opvoedingsstijl komt ook het meest voor en is de meest geslaagde stijl.
Verwaarloosde opvoedingsstijl
In tegenstelling tot de democratische opvoedingsstijl, is er hier absoluut geen sprake van een vertrouwelijke houding. Er is absoluut geen sprake van stimulatie of sturing en kinderen worden in veel gevallen zelfs genegeerd. De ouders zien hun kinderen als last en reageren onverschillig ten opzichte van hun behoeften.
De ouders vermijden het ongemak voor zichzelf en gaan interactie ontwijken. Het gevolg hiervan is dat kinderen samenhorigheid en solidariteit gaan missen. De ouders gaan hun gebrek aan aandacht geven trachten te compenseren met materiële zaken. Deze opvoedingsstijl zorgt ook voor een onveilige hechting.
Autoritaire opvoedingsstijl
Gehoorzaamheid is de belangrijkste pijler van de autoritaire opvoedingsstijl. De kinderen moeten luisteren naar de ouders, die geen tegenspraak dulden. De ouders gaan veel aandacht geven aan de kinderen, maar in een foute en dominante manier. Zij gaan te veel storende aandacht geven, zij mengen zich volledig in het leven en beslissen voor het kind. De ouders willen alles weten en zijn heel erg controlerend. Kinderen hebben hierdoor vaak minder contact met leeftijdsgenoten.
Toegeeflijke opvoedingsstijl
Hier is er weer sprake van een tegenstelling met de vorige opvoedingsstijl. In de toegeeflijke stijl zijn de kinderen vrij, regels komen niet ter sprake en ze moeten hun eigen plan trekken. De kinderen krijgen hierdoor een weinig gestructureerde identiteit. Deze opvoedingsstijl komt vaak voor in losse gezinnen. Ouders gaan amper tot niet controleren en geven de kinderen de volledige vrijheid. De ouders tonen geen autoriteit en hebben geen vat op hun kinderen.
Democratische opvoedingsstijl
De democratische opvoedingsstijl geeft vooral aandacht voor de acceptatie en de eigenheid van het kind. Er is duidelijke en regelmatige communicatie tussen ouders en kind. De vastgelegde regels worden altijd in samenspraak met de kinderen opgelegd. Er is sprake van een vertrouwelijke band.
Deze opvoedingsstijl creëert een warme, verbonden gezinsband waarin ouders en kinderen veel tijd met elkaar spenderen. Het gezin is harmonisch en voelt zich veilig bij elkaar. Deze opvoedingsstijl komt ook het meest voor en is de meest geslaagde stijl.
Verwaarloosde opvoedingsstijl
In tegenstelling tot de democratische opvoedingsstijl, is er hier absoluut geen sprake van een vertrouwelijke houding. Er is absoluut geen sprake van stimulatie of sturing en kinderen worden in veel gevallen zelfs genegeerd. De ouders zien hun kinderen als last en reageren onverschillig ten opzichte van hun behoeften.
De ouders vermijden het ongemak voor zichzelf en gaan interactie ontwijken. Het gevolg hiervan is dat kinderen samenhorigheid en solidariteit gaan missen. De ouders gaan hun gebrek aan aandacht geven trachten te compenseren met materiële zaken. Deze opvoedingsstijl zorgt ook voor een onveilige hechting.
Autoritaire opvoedingsstijl
Gehoorzaamheid is de belangrijkste pijler van de autoritaire opvoedingsstijl. De kinderen moeten luisteren naar de ouders, die geen tegenspraak dulden. De ouders gaan veel aandacht geven aan de kinderen, maar in een foute en dominante manier. Zij gaan te veel storende aandacht geven, zij mengen zich volledig in het leven en beslissen voor het kind. De ouders willen alles weten en zijn heel erg controlerend. Kinderen hebben hierdoor vaak minder contact met leeftijdsgenoten.
Toegeeflijke opvoedingsstijl
Hier is er weer sprake van een tegenstelling met de vorige opvoedingsstijl. In de toegeeflijke stijl zijn de kinderen vrij, regels komen niet ter sprake en ze moeten hun eigen plan trekken. De kinderen krijgen hierdoor een weinig gestructureerde identiteit. Deze opvoedingsstijl komt vaak voor in losse gezinnen. Ouders gaan amper tot niet controleren en geven de kinderen de volledige vrijheid. De ouders tonen geen autoriteit en hebben geen vat op hun kinderen.