Fysiek geweld
Onder geweld verstaan we elke handeling (of dreiging daarmee) die het zelfbeschikkingsrecht de zelfontplooiing en de lichamelijke integriteit van personen aantast.
Onder lichamelijke mishandeling begrijpen we schoppen, slaan, knijpen, bijten, schudden, het toebrengen van brand- of snijwonden, breuken, inwendige letsels, ...
In de meest recente cijfers (2016) van het Vertrouwenscentrum voor Kindermishandeling (VK) werden 7080 meldingen gemaakt van concrete situatie van mishandeling of verwaarlozing. Anders gezegd, per dag wordt er van 20 kinderen melding gemaakt.
Kindermishandeling is het opzettelijk schade en letsel toebrengen aan kinderen. Ook het onderdrukken en verwaarlozen valt onder kindermishandeling. We onderscheidden lichamelijke, psychische en seksuele kindermishandeling. Kindermishandeling begint vaak klein en wordt steeds groter. De ouders zijn er zich niet van bewust.
Het kan zijn dat één van de ouders in de eigen jeugd zelf mishandeld is en dit zo overbrengt op het kind omdat hij of zij denkt dat het “normaal” gedrag is. Een depressie of een psychiatrische stoornis, waarin de interesse van het kind verloren gaat, is ook een vorm van mishandeling. Te hoge verwachtingen van de ouders en teveel werk hebben, met te weinig energie of snel geïrriteerd raken, sluit het rijtje oorzaken af. Plotselinge of langdurige werkloosheid kan leiden tot depressie en verwaarlozing van de kinderen. Gezinnen onder de armoedegrens hebben ook sneller te maken met mishandeling. Hierbij komen ook vaak verslavingen kijken.
Onder lichamelijke mishandeling begrijpen we schoppen, slaan, knijpen, bijten, schudden, het toebrengen van brand- of snijwonden, breuken, inwendige letsels, ...
In de meest recente cijfers (2016) van het Vertrouwenscentrum voor Kindermishandeling (VK) werden 7080 meldingen gemaakt van concrete situatie van mishandeling of verwaarlozing. Anders gezegd, per dag wordt er van 20 kinderen melding gemaakt.
Kindermishandeling is het opzettelijk schade en letsel toebrengen aan kinderen. Ook het onderdrukken en verwaarlozen valt onder kindermishandeling. We onderscheidden lichamelijke, psychische en seksuele kindermishandeling. Kindermishandeling begint vaak klein en wordt steeds groter. De ouders zijn er zich niet van bewust.
Het kan zijn dat één van de ouders in de eigen jeugd zelf mishandeld is en dit zo overbrengt op het kind omdat hij of zij denkt dat het “normaal” gedrag is. Een depressie of een psychiatrische stoornis, waarin de interesse van het kind verloren gaat, is ook een vorm van mishandeling. Te hoge verwachtingen van de ouders en teveel werk hebben, met te weinig energie of snel geïrriteerd raken, sluit het rijtje oorzaken af. Plotselinge of langdurige werkloosheid kan leiden tot depressie en verwaarlozing van de kinderen. Gezinnen onder de armoedegrens hebben ook sneller te maken met mishandeling. Hierbij komen ook vaak verslavingen kijken.